بیماری قند در کودکان

1- دیابت نوع 1

دیابت نوع 1 نوعی اختلال خود ایمنی است که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به اشتباه سلول های سالم لوزالمعده (که تولید کننده هورمون انسولین هستند) را از بین ببرد. انسولین موجب می شود که قند یا گلوکز موجود در جریان خون، وارد سلول ها شوند. سلولها از گلوکز برای تولید انرژی استفاده می کنند. بدون انسولین، قند خون بالا می رود و این می تواند کشنده باشد.

دیابت نوع 1 در 400 نوجوانان و بزرگسالان زیر 20 سال، حدود 1 نفر را مبتلا می کند.

چه کسی به دیابت نوع 1 مبتلا می شود؟

علت دقیق ابتلا به دیابت نوع 1 هنوز مشخص نیست. اما افراد زیر بیشتر در معرض خطر هستند:

  • کودکان سفید پوست و کسانی که سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت نوع یک دارند، بیشتر در معرض خطر هستند. اما تنها حدود 10 درصد از مبتلایان به دیابت نوع 1، سابقه خانوادگی این بیماری را دارند.
  • بعضی اوقات، کودک پس از قرار گرفتن در معرض برخی ویروس ها مانند آنهایی که باعث ایجاد مونو نوکلوئوز عفونی(اپشتین بار) می شود، دچار دیابت می شود.

علائم و نشانه های دیابت نوع 1

علائم همیشه واضح نیستند و می توانند مدت زمان زیادی طول بکشند. دیابت نوع 1 ممکن است به تدریج یا ناگهانی به وجود بیاید.

اما بچه ها یا نوجوانانی که مبتلا به دیابت نوع 1 هستند ممکن است علایم زیر را نشان دهند:

  • پر ادراری(افزایش حجم و تکرر ادرار)
  • پر نوشی(نوشیدن زیاد مایعات و تشنگی زیادتر از حد معمول)
  • احساس خستگی
  • از دست دادن وزن (یا عدم وزن گیری)

در برخی موارد، علائم دیگر می تواند نشاندهنده ی خطر باشد. گاهی اوقات اولین علامت دیابت کودکی، شب ادراری زیاد است. همچنین اگر دختری که به بلوغ نرسیده است، به یک عفونت مخمر واژینال مبتلا شود، مشکوک به ابتلا به دیابت خواهد بود.

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....


دلایل افت قند خون کودکان

  • بالا رفتن سطح انسولین در خون.
  • عدم تولید گلوکز کافی در بدن کودک.
  • استفاده بدن از گلوکز، بیش از مقدار تولید شده.
  • عدم توانایی کودک در شیر خوردن به میزان کافی برای بالا نگه داشتن سطح گلوکز.

افت قند خون در شیرخواران با داشتن یک یا چند مورد از این عوامل خطر بیشتر است:

  • در نوزادان سالمی که در زمان خاصی بدنیا می آیند(نوزادانی که پس از 37 هفته به دنیا می آیند)، سطح قند خون در 1 تا 2 ساعت پس از تولد در پایین ترین حد خود قرار دارد. بعد از این مدت، سطح قند خون بدن بتدریج با استفاده از ذخایر چربی و قند سالم، شروع به افزایش می کند.
  • نوزادان کوچک و زودرس ممکن است ذخایر کافی نداشته باشند تا بتوانند قبل از شروع به شیرخوردن، سطح قند خون را متعادل نگه دارند. این نوزادان در 24 ساعت اول زندگی بیشتر در معرض خطر افت قند خون هستند.
  • کودکانی که مادرانشان مبتلا به دیابت هستند (به ویژه مادرانی که به انسولین نیاز دارند یا دیابتی که به خوبی کنترل نشده باشد) ممکن است در استفاده از ذخایر گلوکز خود دچار مشکل شوند. افزایش طبیعی قند خون که بعد از تولد اتفاق می افتد ممکن است فوراً اتفاق نیفتد.
  • نوزادانی که دیر بدنیا می آیند(زایمان دیر رس) هم ممکن است در 12 ساعت اول زندگی با همان مشکل مواجه شوند.

علاوه بر موارد اشاره شده در بالا، هیپوگلیسمی می تواند در شرایط زیر هم ایجاد شود:

  • تغذیه ضعیف مادر در دوران بارداری
  • انواع ناسازگاری بین خون مادر و نوزاد (بیماری شدید همولیتیک نوزادی)
  • وجود انسولین زیاد در مدفوع کودک به دلایلی مانند تومور لوزالمعده
  • نقائص هنگام تولد
  • بیماریهای مادرزادی متابولیک یا نقایص هورمونی. برخی از اینها سابقه ی ژنتیکی دارند
  • اکسیژن ناکافی در بدو تولد (اسفیکسی هنگام تولد)
  • بیماری های کبد
  • عفونت

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....


تست شنوایی نوزاد در خانه

1- کودک خود را در حالت نشسته نگه دارید. پشت سر کودک بایستید و دست بزنید. یک دست بلند خارج از دید کودک قطعا باید توجه او را جلب کند. پس می توانید از دست زدن، برای تست شنوایی فرزندتان استفاده کنید.

اگر او به یک دست زدن کوچک واکنش نشان داد یا با شنیدن صدای بلند گریه کرد، به این معنی است که شنوایی او خوب است. در صورت لزوم، تست را چند بار دیگر تکرار کنید.

2- حرکت سر کودک خود را مشاهده کنید. پس از اینکه کودک کنترل حرکت بدن خود را به دست آورد و توانست به محیط اطراف نگاه کند، در یک طرف اتاق بایستید و نام او را صدا کنید.

لازم نیست خیلی بلند صدا کنید. کودک تنها باید به صدای شنیده شده واکنش نشان دهد. بنابراین، او صدا را با چشمانش جستجو می کند. وقتی کودک این کار را انجام داد، به این معنی است که شنوایی اش خوب است.

3- هنگامی که کودک شما حدودا 10 ماهه است، کتاب های تصویری را در لیست بازی های خود قرار دهید. به تصاویر اشاره کنید و کلمه ای را که هر تصویر نشان می دهد به او بگویید. به عنوان مثال، به تصویر ماشین اشاره کنید و کلمه “ماشین” را بگویید.

این کار را برای مدتی انجام دهید و بعد از چند بار تکرار، وقتی می گویید ماشین، کودک باید بتواند به تصویر ماشین اشاره کند. هنگامی که فرزندتان قادر به انجام این کار است، نشان می دهد که او نه تنها کلمه را شنیده، بلکه معنای آن را نیز درک کرده است.

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....


روانشناسی پسران در 4 سالگی

مهارت های جسمی و فیزیکی

احتمالاً پسر شما تا سن 4 سالگی، رفتن به توالت را یاد می گیرند. آنها قادر به شستن دست و صورت خود خواهند بود و با کمک شما، دندان های خود را مسواک می زنند. آنها می توانند لباس های خود را بپوشند، هر چند پوشیدن کفش و دکمه ها برایشان مشکل است.

  • در حال حاضر آنها مهارت های بازی با توپ خود را بهبود می بخشند، دوچرخه سوار می شوند و از مداد و قیچی و نقاشی استفاده می کنند. آنها یاد می گیرند که با یک پا تعادل برقرار کنند.
  • کودکان چهارساله درباره بدن خود و اعضای خانواده کنجکاو هستند و به همین دلیل تمایل بازی در نقش “مادر و پدر” یا “پزشک” را دارند.
  • بازی جنسی کودکی در بین کودکان پیش دبستانی و در اوایل مدارس بسیار متداول است. این بخشی از کنجکاوی عمومی آنها در مورد بدن است.

احساسات و رفتارها

در این سن پسر شما در حال جستجو و یادگیری راههایی برای بیان احساسات خود است. او این کار را از طرق مختلف ازجمله صحبت کردن، استفاده از حرکات و صداها، نقاشی و ساختن چیزهای دیگر انجام می دهد.

  • پسر شما دوست پیدا می کند و ممکن است از بازی در گروه های کوچک لذت ببرد زیرا آنها می دانند چگونه بازی کنند و چه چیزی هنگام بازی با دوستانشان قابل قبول است.
  • برای کودکان داشتن دوستان خیالی که نتیجه تخیلات سالم است، بسیار رایج است.
  • در این سن ممکن است فرزند شما در مورد چیزهایی حقیقت را پنهان کند، یا حتی شروع به دروغ گفتن کند. به عنوان مثال، حتی ممکن است او بگوید “من این کار را نکردم”. این یک قسمت عادی از پیشرفت کودک چهار ساله است.

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....


اختلال کم توجهی بیش فعالی و مدرسه

حواس دانش آموزان مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی ممکن است به راحتی با سر و صدای بیرون، رهگذران و یا افکار خود پرت شوند که اغلب باعث می شود متوجه درس نشوند. این کودکان در تمرکز کردن روی کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی پایدار دارد، مشکل دارند. ممکن است به نظر برسد که در حال گوش دادن به شما هستند اما برای به خاطر سپردن اطلاعات با مشکل مواجه شوند.

از جمله راههای کمک به کودکانی که به راحتی حواسشان پرت می شود شامل قرار گرفتن کودک در محیط مناسب، فعالیت فیزیکی و کوتاه تر کردن زمان کلاس درس است. راههای دیگر عبارتنداز:

  • کودک مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش فعالی را دور از درها و پنجره ها قرار دهید. اگر آموزش کودک در خانه انجام می شود، باید در اتاق جداگانه باشد و در صورت داشتن حیوان خانگی، آن را در اتاق دیگر قرار داد.
  • از صندلی های جایگزینی استفاده کنید که دانش آموز بتواند در صورت ناراحتی، جای خود را تغییر دهد. هر زمان ممکن باشد، حرکت فیزیکی را نیز در میانه ی درسها قرار دهید.
  • اطلاعات مهم را در جایی بنویسید که کودک به راحتی بتواند آن را بخواند و از آن استفاده کند. به دانش آموز یادآوری کنید که اطلاعات در کجا واقع شده است.
  • تکالیف سنگین را به قسمت های کوچکتر تقسیم کنید و به کودکان اجازه دهید تا اوقات استراحت داشته باشند

برای مطالعه ادامه مطلب کلیک کنید....